Dag 27. Col du Somport naar Santa Cilia de Jaca

weerbericht: onweer

Vannacht ging het bijzonder te keer boven op de Col. Storm en hagelstenen zo groot als spruiten. Vanmorgen bij het ontwaken was het droog maar er stond een stevige frisse wind. Na een goed ontbijt en dik aangekleed was ik bijna klaar voor de afdaling naar Jaca. Helm op want dat is verplicht in Spanje buiten de bebouwde kom. Lekker fietsen vind ik het niet, maar goed dat het moet.

De afdaling naar Jaca was niet fantastisch, veel tegenwind en dan moet je toch meetrappen om de snelheid er in te houden. En het was gewoon koud! Een bijzondere plaats waar je voorbij komt is Canfranc-Estacion. Het schijnt een toeristenplaats te zijn, staan veel hotels en heeft een heel groot verlaten treinstation. In de beginjaren van 1900 is tussen Parijs en Madrid een spoorlijn ontworpen maar het gedeelde tussen Pau en Canfranc is nooit in bedrijf genomen. Het is een gigantisch grensstation en er is tussen Frankrijk en Spanje ook een bijna 10km spoortunnel aaangelegd.

De laatste kilometers naar Jaca diende gewoon weer getrapt te worden. Direct het oude centrum in voor de koffie en de stempel. Ook wat shirtjes uitgedaan want het zonnetje scheen en het was aangenaam. Ondertussen ook een plan voor de dag gemaakt . In het routeboekje stond een mooie route naar het klooster Juan de la Peña en daarna een stukje afdaling naar een dorp met een herberg. Bij mij had het licht moeten gaan branden bij het woord afdaling. Dat deed het niet en dat was wel een beetje dom. Het begon met een korte afdaling naar het dal van de rivier Aragon waarna er een klim kwam. De eerste klim was er een van 14km naar een hoogte van meer dan 1000 meter, daarna een afdaling, gevolgd met een klim naar ruim 1200 meter. En dat alleen om een klooster te bekijken die ik al eens in het verleden had bezocht. Het klooster(tje) ligt verscholen in het bos bij een rotswand, is niet bijzonder groot maar heel erg oud. Volgens het verhaal is hier de heilige graal beschermd en liggen er een paar koningen van Aragon begraven. Hierna volgt een steile bochtige afdaling naar het volgende dorp. Tijdens deze afdaling prachtige vergezichten en vele zwevende gieren gespot.

Blij was ik toen ik om een uur of drie in mijn dorp aankwam bij de herberg. De deur was niet op slot en heb me lekker geinstallerd, wachtend op de vrijwilliger. Dit is een aardige dame die voor mij gaat koken. Het weer? Ik had mazzel, toen ik in de herberg was barstte er een geweldig onweer los met flinke slagregen.