Dag 28. Santa Cilia naar Sanguesa

Weerbericht: fris en regen 

Gisteravond en vannacht is het flink tekeer gegaan met het onweer en slagregens. Het was niet zo erg als gisteren op de Col du Somport. Toen ik vanmorgen de luiken open deed scheen het zonnetje, een goed teken. Warm aangekleed en na een goed ontbijt was ik klaar voor vertrek. De route van vandaag is bekend terrein. Al vele zomers reizen wij vanaf de Baskische kust naar de Pyreneeën langs de weg die ik vandaag ga fietsen. Het is de N240 die loopt van Pamplona naar Jaca. Op deze route zijn ze al jaren bezig met het aanleggen van een nieuwe snelweg. Sommige stukken zijn al in gebruik hiervan, maar regelmatig moet de automobilist ervan af om een deel de oude route van de N240 te volgen. Het is zondag en rustig op de weg, geen vrachtverkeer in ieder geval.

De eerste stop is in Puenta La Reina de Jaca waar ik bij de fruitboer mijn dagelijkse portie bananen en sinaasappels haal en een verse fles water. Op dat moment begint het ook wat te betrekken. De komende 45km zal ik geen enkel dorp tegenkomen tot aan Yesa. Het landschap is glooiend met rechts van mij uitzicht op de besneeuwde toppen van de Pyreneeën en links van mij de snel stromende Rio Aragon. Zodra ik weer op weg ben begint het te druppen en daalt de temperatuur. Na 20km fietsen bereik ik het Embalse de Yesa. Bij Yesa (20km verderop) is een dam gebouwd die ervoor zal zorgen dat in de nabije toekomst de N240 ook grotendeels onder water zal verdwijnen. Hopelijk is dan wel tegen die tijd de nieuwe snelweg klaar. 

Het is in de tussentijd behoorlijk gaan plenzen. Fluor regenjasje aan en handschoenen. Ook staat er een aardig westenwindje nu vol op kop. Gelukkig is er weinig verkeer met dit hondenweer. Na 3 uur bikkelen Yesa bereikt. Het eerste beste café ingedoken voor een warme koffie en een broodje. Prettig in Spanje is vooral het prijsverschil met Frankrijk. Een dubbele koffie en brood met tortilla voor nog geen €4,-.

Het stopt niet met regenen. Dus maar door. 5km verderop ligt Javier. Om hier te komen de volgende pittige helling van de dag (8%) en met de kou ga ik dat voelen in mijn benen. In Javier staat een oud gerestaureerd kasteel dat toebehoord aan de familie de Bourbon Parma. Prinses Irene heeft in het verleden hier nog wat me gehad.

Door naar Sanguesa dat een paar kilometer verderop ligt. Weer een stukje klimmen en daarna afdalen, heel voorzichtig omdat mijn remweg met de regen ook niet optimaal is. Iets voor 2uur loop ik druipend de lokale VVV binnen voor een slaapadres. Ze verteld dat de lokale herberg bijna vol zit en komt met een alternatief die wat duurder is, maar eigen slaapkamer met gedeelde badkamer net buiten het kleine centrum en garage voor mijn fiets. Ik ben tevreden!

Ps, door het slechte weer van vandaag geen foto’s gemaakt.